وبلاگ مظاهر سبزی

نام کتاب: #خون‌مردگی | نویسنده: #الهام_فلاح | #نشر_چشمه | ۲۲۴ صفحه
.
الهام‌فلاح در این کتاب به زیبایی از لهجه و توصیف استفاده کرده است، او حتی در انتخاب اسامی‌با ظرافت خیلی خاصی پیش رفته و این یعنی با یک کتاب همه چی تمام روبرو هستیم که اصلا خسته کننده نیست.
.
"انتظار" اصلی ترین حرف این کتاب است، و شاید بشود گفت تمام حرف کتاب و تنها حرف کتاب. رمان سه مقطع زمانی را به زیبایی تمام ترسیم می‌کند: جنگِ سال ۶۷، پس از جنگ در سال ۷۰، سال ۹۰ در تهران و بغداد.
.
مرز دروغ و واقعیت در این کتاب در هم آمیخته می‌شود، و در جای جای کتاب گویا دروغ‌ها واقعی اند و حقائق جامه‌ی مشکیِ دروغ به تن کرده اند. و چون تمام افراد در کوتاه‌زمانی که نامش زندگانی است، به دنبال یافتن خلل و معایب وجودی خویش هستند، تمام اتفاقاتی که در این کتاب بر سر شخصیت‌هایش می‌گذرد همچون سدّی در برابر افکار پر تشویش آن‌ها عَلَم می‌شود و تاثیر و تاثّر آن را به عینه می‌چشند و می‌کِشند، تا شاید خود را بیشتر بشناسند و بفهمند.
.
ذهن خواننده مدام درگیر باز کردن گره‌های کور شکّ و تردید است، این که راست را چه کسی بر زبانش جاری می‌کند و دورغ از زبان چه کسانی ساری است. تکانه‌های کتاب با پیشرویِ بیشتر، بیشتر می‌شود و چون حلقه‌‌‌ای بر حلقه‌ی ندانسته‌های او می‌افزاید.
.
ماسک‌ها و نقاب‌ها و پوشال‌ها که کنار می‌افتد، خودِ حقیقی شخصیت‌ها فوران می‌کند و خواننده به زیبایی با جهان تفکریِ نویسنده آشنا می‌شود‌. داستان در کشاکش دیالوگ‌ها و مونولوگ‌ها و تعبیر و تفسیرها و اصطلاحات زیبایش پیش می‌رود، تا در انتها پرده از سقف کلمات می‌افتد و همه چیز عیان می‌شود.